- шляпалы
- нося/щий шля/пу, в шля/пе\шляпалы адам — человек в шля/пе
Кумыкско-русский словарь. 2015.
Кумыкско-русский словарь. 2015.
шляпалы — сын. Басына шляпа киген, шляпасы бар. Әнеугі тымақшаң, күпішең кеткендер пальтолы, ш л я п а л ы болып қалыпты (Алматы ақшамы, 21. 06.1990, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
күпішең — үст. Үстіне тек күпі киген. Әнеугі тымақшаң, к ү п і ш е ң кеткендер пальтолі, шляпалы болып қалыпты (Алматы ақшамы. 21. 06. 1990, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тымақшаң — үст. Басына тек тымақ киген. Әнеугі т ы м а қ ш а ң, күпішең кеткендер пальтолы, шляпалы болып қалыпты (Алматы ақшамы, 21.06.1990, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі